سید علی‌اصغر کردستانی (بابا شهابی) (زاده ۱۲۵۰ خورشیدی در صلوات آباد، سنندج - درگذشته ۱۳۱۱ در صلوات آباد، سنندج) خوانندهکرد و از اساتید آواز دورانقاجار و پهلوی است که وسعت صدا و تحریرهایریز پی در پی در صدای اوج ، از ویژگی های آواز ایشان است. از وی قطعاتی به جا مانده است. شهرت ایشان به کردستانی به دلیل سنندجی بودن وی بوده است.
امان‌اله تاجیک (متولد: ۲۷ خرداد ۱۳۱۶ در تهران - مرگ: ۱۴ مهر ۱۳۶۶ در تهران)خواننده ، نوازنده ، نقاش ایرانی بود.
تاجیک در ۲۷ خرداد ۱۳۱۶ در تهران متولد شد، پدرش حیدر خان نیز از صدای خوشی برخوردار بود، او از همان دوران کودکی در کنار تحصیل به کار هنری علاقه مند بود، در سن ۱۶ سالگی نواختن ساز عود را نزد پرویز فرصت آموخت، و در نوازندگی وخوانندگی فعالیت داشت، او درآن زمان با دوستان خود گروه ارکستری را به شرح زیر ترتیب داده بودند ( کاظم رزازان: نوازنده ویلن ، اسکندر بیرجندی :سنتور ، هوشنگ کربلایی حسن :عود ۲ ، مهدى نجفدرى :ويلن ۲ ، صفدر علایی :تمپو ، جمشید وحادی :فلوت و اکبر صدیف :نوازنده قانون).
محمود محمودی خوانساری (۱۳۱۲ - ۱۳۶۶) از خوانندگان موسیقی سنتی ایرانی بود. محمودی خوانساری صدایی گرم داشت و در آواز از سبکی مخصوص به خود برخوردار بود. او ضرب می‌نواخت و به سه‌تار علاقه‌مند و آشنا بود. مطالعات مستمرش در شعر و موضوع تلفیق شعر و هنر آواز تاثیر زیادی در آثارش گذاشت.
حسین قوامی (فاخته) (۱۲۸۸ - ۱۳۶۸)، فرزند رضاقلی قوامی از خاندان‌های اصیل تهرانی و یکی از اولین خوانندگان دوره جدید موسیقی سنتی ایرانی است. از آثار معروف او می‌توان به تو ای پری کجایی (شعر ه. الف. سایه، اثر همایون خرم) اشاره کرد.
در تهران ابتدا با مصطفی گرگین زاده و سپس با مجید وفادار آشنا شد که حاصل آشنایی داریوش رفیعی با مجید وفادار ضبط ترانه‌هایی مشهور مانند: «زهره» , «شب انتظار» با مطلع: شب به گلستان تنها منتظرت بودم، «گلنار» با مطلع: گلنار، گلنار، کجایی که از غمت ناله می‌کند، عاشق وفادار... و بسیاری ترانه مشهور دیگر شد.
داریوش رفیعی همچنین با جواد بدیع‌زاده خواننده مشهور ایرانی نیز آشنا بود، به طوری که تقریباً عضو دائمی خانواده او بود.
آمار مطالب
آمار کاربران
کاربران آنلاین
آمار بازدید
عضویت سریع
