از سیزده سالگی فعالیتهای هنری خود را آغاز کرد. وی مدتی نزد اقبال آذر آواز را فراگرفت و صفحههایی از او ضبط شد. از دیگر اساتیدش حسین طاهرزاده (دو سال)،حاجیخان ضربگیر (یک سال برای تنبک) بودند. با تأسیس رادیو، به آنجا رفت و در بعضی از برنامهها شرکت میجست. ضرابی در نمایشنامههای جامعه باربد بهسرپرستیاسماعیل مهرتاش همکاری داشت و در خواندن تصنیف و آهنگهای ضربی ماهر بود. از وی صفحههای بسیاری باقیماندهاست. او خواننده مورد علاقه شاه ایران بود.
ملوک ضرابی در سال ۱۳۷۸ در آپارتمان شخصیاش در تهران زندگی را وداع گفت.
آلبومشناسی
آلبوم در یوتیوب(فرامرز آصف بعدها با الهام از آواز رعنا آهنگی به همین نام اجرا کرد.)
عصمت باقرپور پنبهزن بابُلی(زاده ۷ اسفند۱۳۰۳ در بابل، درگذشته ۱۱ شهریور١٣٨٣ در تهران) با نام هنری دلکش، خواننده سبک موسیقی سنتی اهل ایران است که از او به عنوان «زن حنجره طلایی» و «بانوی آواز ایران»[۳] یاد میشود. نام هنری «دلکش» را روحالله خالقی برای او برگزید؛ دلکش نام گوشهای از دستگاه ماهوراست. او ترانههایش را تنها به دو زبان فارسی و مازندرانی خوانده است.وی همچنین به ترانهسرایی هم میپرداخت و این کار را با تخلص «نیلوفر» انجام میداد. از جمله ترانههایی که او خود نوشته و خوانده، ترانه «ساز شکسته» است.
وی نخستین زن خواننده ایرانی بود که صدایش ضبط شد و نخستین زنی بود که در ایران بدون حجاب بروی صحنه رفت. مهم ترین عامل موفقیت شتابنده او، نیاز زمانه به نو شدن و دگرگونی بود. وی در نوعدوستی و بخشش افراط داشت بطوریکه اواخر عمر خود را به تنگدستی گذراند.