حسین قوامی (فاخته) (۱۲۸۸ - ۱۳۶۸)، فرزند رضاقلی قوامی از خاندانهای اصیل تهرانی و یکی از اولین خوانندگان دوره جدید موسیقی سنتی ایرانی است. از آثار معروف او میتوان به تو ای پری کجایی (شعر ه. الف. سایه، اثر همایون خرم) اشاره کرد.
در تهران ابتدا با مصطفی گرگین زاده و سپس با مجید وفادار آشنا شد که حاصل آشنایی داریوش رفیعی با مجید وفادار ضبط ترانههایی مشهور مانند: «زهره» , «شب انتظار» با مطلع: شب به گلستان تنها منتظرت بودم، «گلنار» با مطلع: گلنار، گلنار، کجایی که از غمت ناله میکند، عاشق وفادار... و بسیاری ترانه مشهور دیگر شد.
داریوش رفیعی همچنین با جواد بدیعزاده خواننده مشهور ایرانی نیز آشنا بود، به طوری که تقریباً عضو دائمی خانواده او بود.
لطفالله مفخم پایان (۱۲۹۴ - ۱۳۶۲) موسیقیدان و آهنگساز و نوازندهٔ ایرانی. او همچنین سالها در رشته جغرافیا در دانشگاه فردوسی مشهد به تدریس پرداخت.همچنین او اولين ناشر جدي آثار موسيقي است كه زندگي اش راوقف اين كاركرد. او بر آمده از خانداني اصيل و دانش آموخته در محضر ابوالحسن صبا و روح الله خالقي بود. بخش مهمي از رديف موسيقي ايران به روايت معروفي، به كوشش او نظم و سامان يافت وآثار بسياري از بهترين استادان موسيقي وقت به همت و سرمايه او به چاپ رسيد. خدمات فرهنگي مفخم پايان در اشاعه موسيقي ايراني نقشی ايفا كرد كه تاثیر هنوز هم پابرجاست و مجموعه آثار او به كوشش سيد عليرضا ميرعلي نقي در دست انتشار مجدد است.
رحمتالله بدیعی ویلون نواز و دارنده مقام درجه نخست هنر ایرانی در سال ۱۳۱۵ در خانوادهای هنرمند در شهر کاشان چشم به جهان گشود. وی در سن ۵ سالگی نواختن نی را از پدربزرگش فراگرفت و پس از آن کوشید که با ساز
او از سال ۱۳۲۹ به عنوان تکنواز با برنامه موسیقی ارتش همکاری کرد و سال بعد بود که رسماً وارد ارکستر ابراهیم منصوری شد. حبیب الله بدیعی در سال ۱۳۳۱ در فیلم «ولگرد» صدای قوامی و شمس را با ویلن همراهی کرد. در سالهای ۱۳۳۳ تا ۱۳۳۴ ارکستر کوچکی تشکیل داد که خوانندهٔ آن بانو شمس بود.
این ارکستر تا پایان سال ۱۳۳۶ هر شب جمعه برنامهٔ رادیویی داشت. یک سال بعد وی وارد برنامه گلها شد و با خوانندگانی چون مرضیه، الهه، پوران، دلکش و رویاهمکاری کرد. وی حدود ۲۰۰ آهنگ ساختهاست که یکی از معروف ترین آنها کعبه دلها با صدای بانو الهه میباشد.