مارا همه شب ذکر تو در مقصود است 

در جوار تو مرا زندگی ام مسعود است 

قصه ای نیست بجز قصه زلفت که مرا

تا سحر راز و نیازیست که با معبود است 

سخنی باشد اگر"درد فراق تو بود

که زهر درد و بلایی به عیان مشهود است 

همه شب تا به سحر اشک مرا باران بود

تا بیایی که مرا بندگی ات مقصود است 

بازا که دگر بلبل خوشخوان نبود

سخن نغز عماد بی تو دگر مردود است .